czarodziejski ogród

Jakiś czas temu wyplotłam ukwieconą bransoletkę. Moim zamysłem było stworzenie romantycznej kompozycji kwiatowej w przyjemnych kolorach z dodatkiem pereł słodkowodnych. Bransoletka została uwieńczona zapięciem w moim ulubionym kolorze, czyli w starej antycznej miedzi.
Jak przeanalizuję swoje prywatne "świecidełka" to stwierdzam, że niemal wszystkie mają wykończenia metalowe w takim właśnie kolorze ;) Coś w tym jest... Może podświadomie w pracach, które odpowiadają mi kolorystycznie i przyciągają formą używam starej miedzi, bo mam nadzieję, że jednak zostaną przy mnie?
Bransoletka przy mnie nie została i znalazła sobie inny dom, a że jej nowa właścicielka stwierdziła, że jest zbyt samotna poprosiła mnie o koczyki i... spinkę! Było to dla mnie intrygujące i ciekawe wyzwanie, bo do tej pory spinek nie robiłam. Trochę pogłówkowałam, jak pogodzić wyplataną formę delikatnej ażurowej bransoletki z wyszywaną formą spinki, bo nie było wątpliwości, że spinka musi być obszyta materiałem. Nie chciałam, by spinka jakoś tragicznie różniła się od bransoletki, ale żeby stanowiły jedną rodzinę. Połączyłam więc obie techniki i oto co wyszło:

Z dorobieniem kolczyków poszło szybciej... są nimi po prostu dwa dzwoneczki :)

A tu przypomnienie głównego bohatera:

 Nowa właścicielka była zachwycona, a ja przyznam, że mi też komplecik przypadł do gustu.
Czasem są takie prace, które chciałoby się zatrzymać na zawsze, ale szkoda je ukrywać przed światem na dnie szuflady ;) Nie wiem jak Wy, ale ja mam taką manię zbierania nie tylko minerałów, koralików, czy kryształów, ale też gotowych prac, które mało kiedy ubieram. Niektórych nigdy nie nosiłam. Staram się to zwalczać, bo moje szuflady - choć w domu ich pełno - to też mają swoją ograniczoną pojemność ;)

Pozdrawiam odwiedzających wiosennie, majowo i kwieciście :)